Μονοπάτι

Το μονοπάτι της ζωής..στ'αλήθεια είναι ένας δρόμος χωρίς τέλος ο οποίος σε κάποια σημεία είναι φωτεινός..στις καλές στιγμές της ζωής μας που θέλουμε να τις λέμε καλές αναμνήσεις και σκοτεινά σημεία..τις κακές..Βέβαια ο καθένας το διαμορφώνει διαφορετικά αυτό το μονοπάτι..Άλλες φορές με σκαμπανεβάσματα, με εμπόδια, άλλα μικρά και άλλα μεγάλα..Μπορεί να είναι δύσβατο σε κάποια σημεία άλλα όχι και αδιαπέραστο..Ο καθένας διασχίζει αυτό το μονοπάτι από το πρώτο δευτερόλεπτο ύπαρξής του μαζεύοντας συνέχεια εφόδια για την επίτευξη του ένα και μοναδικού του στόχου, την επιτυχία..που σε αυτή την περίπτωσή είναι να έχει ένα γαλήνιο ταξίδι..Που θα είναι όμως ταξίδι ζωής..Κάποιοι φοβούνται να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που τους βάζει αυτό το μονοπάτι..και τα παρατούν..ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ.. ότι και να γίνει θα φτάσει και η στιγμή που θα περπατάμε στην φωτεινή πλευρά αυτού του γεμάτου πειρασμούς δρόμου και τότε όλα θα είναι μια χαρά και θα κυλούν ακριβώς όπως θα θέλαμε κ έχουμε φανταστεί..Και τι ωραία επιτέλους όλα παίρνουν το δρόμο τους και προχωράμε και προχωράμε..Γιατί όπως λένε όταν με το ένα χέρι δίνεις και κοπιάζεις στο άλλο ο Θεός σου χαρίζει απλόχερα πράγματα σε κάθε δυσκολία..Και είναι αλήθεια αυτό..Αρκεί να είσαι τίμιος με τους άλλους.. Αυτό το μονοπάτι είναι η πρόκληση της ζωής..η πρόκληση για να πετύχεις όμως χωρίς να έχεις μοχθήσει είναι τότε που δεν κερδίζεις τίποτα τελικά..Ίσως όλα να είναι μια ιδέα..μια ψευδαίσθηση αυτού του μονοπατιού-λαβύρινθου..Εγώ δεν θα τα παρατήσω μέχρι να βγω στο φως..Ίσως να μου πάρει μήνες ή και χρόνια πάντως είναι ο στόχος μου..

Μια δόση έμπνευσης..Είμαι κουρασμένη σήμερα..Κουρασμένη γενικώς..ψυχικά όχι σωματικά..

Καληνύχτα!

Αδι-έξοδος..

Και τελικά εκεί που έχεις πάρει μια απόφαση ο κόσμος σου διαλύεται.Αμφιβολίες αν θα γίνει αυτό που θες..αν είναι το σωστό ή το καλύτερο για σένα..Κ αίσθημα απογοήτευσης ότι θες να τα διαλύσεις όλα και να μην ξαναασχοληθείς.Μπέρδεμα.. ένα μεγάλο μπέρδεμα που νοιώθεις ότι είναι απόφαση ζωής..

ΔΥΣΚΟΛΟ άλλα όχι ακατόρθωτο αυτό που θέλεις τελικά να κάνεις..ΑΔΙΕΞΟΔΟ? δεν νομίζω απλά λίγος χρόνος αφιέρωσης για σκέψη..



                                        

The ship of friendship

Γεννιόμαστε , πεθαίνουμε κ σε όλη μας τη ζωή αυτό που κάνουμε καθημερινά από τη στιγμή που βγαίνουμε έξω είναι να γνωρίζουμε καινούριους ανθρώπους.
Κάποιοι από αυτούς μας περνούν αδιάφοροι κ κάποιοι άλλοι μένουν μαζί μας μέχρι το τέλος.
Για να μείνουν όμως μέχρι το τελος σημαίνει ότι έχουν παλέψει πολλές φορές γι'αυτό κ θα πρέπει να το αξίζουν. Πολλοί θα περάσουν αλλά λίγοι θα μείνουν πραγματικοί φίλοι.Λίγοι θα είναι στο πλάι σου όταν τους χρειάζεσαι, λίγοι θα εκτιμήσουν αυτά που έχεις να τους δώσεις και τελικά λίγοι είναι αυτοί που δεν θα σε κοροϊδέψουν κ δεν θα σε μαχαιρώσουν πισώπλατα.
Κάποιες φορές αναρωτιόμαστε άραγε πως με βλέπει ο άλλος? Σκέφτεται όπως κ εγώ? Με αγαπάει όσο κ εγώ που θα έκανε τα πάντα για μένα?
Τελικά το να έχεις έναν άνθρωπο και να ξέρεις ότι θα είναι δίπλα σου και που θα έδινε τα πάντα για να σε κάνει να χαμογελάς είναι το ωραιότερο δώρο-γιατί δώρο είναι-που μπορεί να έχει κανείς..
Και έτσι κάπως το καραβάκι της φίλιας κάνει το ταξίδι του και..δεν πεθαίνει ποτέ..
                                                        

                                              Στα πιο ξεχωριστά πλάσματα της ζωής μου..