Γεννιόμαστε , πεθαίνουμε κ σε όλη μας τη ζωή αυτό που κάνουμε καθημερινά από τη στιγμή που βγαίνουμε έξω είναι να γνωρίζουμε καινούριους ανθρώπους.
Κάποιοι από αυτούς μας περνούν αδιάφοροι κ κάποιοι άλλοι μένουν μαζί μας μέχρι το τέλος.
Για να μείνουν όμως μέχρι το τελος σημαίνει ότι έχουν παλέψει πολλές φορές γι'αυτό κ θα πρέπει να το αξίζουν. Πολλοί θα περάσουν αλλά λίγοι θα μείνουν πραγματικοί φίλοι.Λίγοι θα είναι στο πλάι σου όταν τους χρειάζεσαι, λίγοι θα εκτιμήσουν αυτά που έχεις να τους δώσεις και τελικά λίγοι είναι αυτοί που δεν θα σε κοροϊδέψουν κ δεν θα σε μαχαιρώσουν πισώπλατα.
Κάποιες φορές αναρωτιόμαστε άραγε πως με βλέπει ο άλλος? Σκέφτεται όπως κ εγώ? Με αγαπάει όσο κ εγώ που θα έκανε τα πάντα για μένα?
Τελικά το να έχεις έναν άνθρωπο και να ξέρεις ότι θα είναι δίπλα σου και που θα έδινε τα πάντα για να σε κάνει να χαμογελάς είναι το ωραιότερο δώρο-γιατί δώρο είναι-που μπορεί να έχει κανείς..
Και έτσι κάπως το καραβάκι της φίλιας κάνει το ταξίδι του και..δεν πεθαίνει ποτέ..
Στα πιο ξεχωριστά πλάσματα της ζωής μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου